Haber ajansı PA Media‘ya göre, 2022’nin başlangıcından bu yana Manş Denizi üzerinden botlar veya küçük teknelerle İngiliz sahillerine ulaşanların sayısı 7 bin 240’a ulaştı.
Aynı dönem için 2021’de 2 bin 390, 2020’de ise 1006 kişinin kayıtlara geçtiği göz önüne alındığında aradaki fark dikkati çekti.
11 günlük aranın ardından son 2 günde gelenlerin sayısı ise 547 oldu. 2022’deki en yüksek sayı, 13 Nisan’da 18 teknede 651 kişinin geçiş yapmasıyla kaydedildi.
Başbakan Boris Johnson’ın sözcüsü de İngiltere‘nin sığınmacıları Ruanda‘ya gönderme planının yürürlüğe girmesinin, yasal zorluklar nedeniyle daha uzun sürebileceğini ve aylar alabileceğini söyledi.
Sözcü, gazetecilere verdiği demeçte, bir davaya ilişkin bildirim aldıklarını belirterek “Açıkçası, bu yasal zorluklar, politikayı uygulamanın daha uzun süreceği anlamına gelebilecek bir faktör olabilir.” dedi.
İngiltere neden Ruanda’yı seçti?
İngiltere’nin önceki yıllarda sığınmacıları başvuruları onaylanana kadar üçüncü ülkelere göndermeyi planladığı gündeme gelmiş, adı geçen İngiliz sömürgeleri Man Adası ve Cebelitarık yönetimleri, herhangi bir sığınmacıyı kabul etmeyeceklerini açıklamıştı.
Ayrıca sığınmacıların İngiltere’den 4 bin mil uzaklıktaki diğer bir sömürgesi Ascension Adası’na göndermeyi planladığına dair haberler, geçen sene basına sızmıştı.
İngiltere’nin Gana ve Arnavutluk ile de daha önce benzer anlaşmalar yapmaya çalıştığı fakat başarısızlıkla sonuçlandığı gündeme gelmişti.
Dün Ruanda ile yaptığı anlaşma sonrası İngiltere Başbakanı Boris Johnson, bu ülkenin göçmenleri karşılama ve entegre etme konusundaki siciliyle dünya çapında tanınan “güvenli bir ülke” olduğunu savundu.
Ruanda’daki gözaltı merkezlerinde kötü muamele ve işkence raporları olduğu eleştirilerine ise Johnson, son yıllarda Ruanda’nın “tamamen dönüştüğünü” iddia etti.
Buna karşılık, İngiltere’nin Uluslararası İnsan Hakları Büyükelçisi Rita French, Temmuz 2021’de yaptığı bir açıklamada, Ruanda’nın, gözaltında ölümler ve işkence ile insan hakları ihlalleri iddialarına ilişkin “şeffaf, güvenilir ve bağımsız soruşturmaların yürütmesine yönelik tavsiyeleri desteklememesi” gerekçesiyle üzüntü duyduğunu dile getirmişti.
İnsan hakları örgütleri ve sivil toplum kuruluşları da Ruanda’nın insan hakları konusunda sicilinin temiz olmadığını, bu nedenle insanların bu ülkedeki merkezlere sürgün edilmesinin “tehlikeli, acımasız ve insanlık dışı” olduğunu savunuyor.
Discussion about this post