“Eser, aydınlıkla karanlığı birbirine karıştıran ‘Chiracuro’yu oluşturuyor” diyen deneyimli şef, Rigoletto’nun “komik” bir opera olarak düşünülebileceğini ama esere başlarda ‘lanet’ adının takıldığını söylüyor.
Rigoletto, Oliver Mears’ın ilk yönetmenlik denemesi… Yeni bir prodüksiyona her zaman bestecinin hayatına bakarak başladığını söyleyen Mears, “Verdi hala ölen karısının ve iki çocuğunun yasını tutuyordu… Ve 1848 devriminin başarısızlığına çok ama çok üzüldü. Yani bu, sadece kişisel bir trajediyi değil, aynı zamanda gerçek bir siyasi eğilimi de yansıtan bir opera. İşte bu yüzden olağanüstü bir figür olarak dük var. Ama bu düşmanca bir portre. Ayrıca bir işçi sınıfı karakterine de sahipsiniz. Rigoletto, bir işçi sınıfı karakterine gerçekten ilk kez böylesi önemli bir rol veren bir opera”.
Lisette Oropesa Gilda’yı, sevgilisi için kendini trajik bir şekilde feda eden ama kurban olmamış bir kadın olarak görüyor: “Ne yapmak istediği konusunda çok bilinçli bir karar veriyor. Birçok seyirci ‘Vay, bu büyük bir hata, neden bu seçimi yaptı’?diyecek… Ama o bu kararı 40 yaşındaki bir kadın olarak değil de 16-17 yaşındaki bir kız olarak alıyor. Hepimizin kesinlikle bildiği ve kabul ettiği, pervasızlık, pervasız davranışlar yüzünden kısa kesilen hayatlar vardır”.
Dük’ün ünlü aryası ‘La donna è mobile” (kadın uçarıdır)’ hemen ünlenmişti. Bu değişkenliğe atıfta bulunan Şef Pappano, kadınların kararsızlıkları ile söyledikleri şarkıları bu uçarılığa rağmen severiz.”
Covid-19 pandemisi nedeniyle yaklaşık 18 ay önce Kraliyet Opera Binası kapandı ve Rigoletto normale dönüşün işareti oldu.
Soprano Lisette Oropesa da seyircilerle tekrar buluşmanın mutluluğunu yaşıyor. “Şarkı söylemekle kalmayıp bunu yaparken birlikte nefes alacak bir seyirciye sahip olmak gerçekten güzel” diyen Oropesa ekliyor: “Bu alışverişi sadece sahnede onlara karşı oyununuzu sergilerken deneyimleyebilirsiniz”.
Discussion about this post